Καλησπέρα Λαέ μου.
Δεν ξέρω, δεν θυμάμαι τι τραύματα έχω από την παιδική μου ηλικία, αλλά από μικρός ήμουν αυτό που εγώ λέω ρεαλιστής, και κάποιοι άλλοι λένε απαισιόδοξος.
Ξέρω Λαέ μου ότι όταν γίνει η κλήρωση, το Τζόκερ θα το πιάσει κάποιος άλλος. Ξέρω ότι στους λαχνούς στο πανηγύρι τον δεκαπενταύγουστο δεν θα μου κάτσει κάτι, κι αν κάτσει, θα είναι χειροποίητα σκουλαρίκια από το EleniArt και σίγουρα όχι η τριανταεξάρα LG. Τι να κάνουμε, έχω κληρονομικό χάρισμα.
Κι όμως, μπήκε το 2018 και τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλά. Μια εγκυμοσύνη και μια γέννα πήγαν καλά, η φάση με τον πιτσιρικά πάει καλά, η τεράστια απόφαση για αλλαγή δουλειάς μετά από 12 χρόνια φαίνεται να ήταν σωστή.
Μου φαίνεται σχεδόν αφύσικο να εκστομίζω μια τέτοια φράση, αλλά ναι, το 2018 δείχνει ότι θα είναι μια καλή χρονιά!
Άντε να δούμε, γεια σου Λαέ μου.
Υ.Γ. εκτός από ρεαλιστής είμαι και κυνικός, και αυτό το κείμενο βρωμάει από χιλιόμετρα ότι θέλει να γυρίσει μπούμερανγκ, αλλά δε γαμιέται, vivere pericolosamente κι έτσι.